WYCZÓŁKOWSKI LEON, NAGROBKI KRÓLEWSKIE W KAPLICY ZYGMUNTOWSKIEJ (1914)

Leon Wyczółkowski (1852 – 1936) Studiował w latach 1869-75 Klasie Rysunkowej w Warszawie m.in. u W.Gersona, A.Kamińskiego, R.Hadziewicza, następnie kontynuował w Akademii w Monachium, a w  atach 1877-1879 uczęszczał do SSP w Krakowie, gdzie pobierał nauki u J. Matejki. Leon Wyczółkowski był także aktywny jako pedagog, pełniąc funkcje profesora w dwóch znaczących uczelniach artystycznych w Polsce. Jego wkład w rozwój sztuki polskiej jest niezwykle ważny, a jego prace nadal cieszą się uznaniem i popularnością.
Malował nastrojowe pejzaże, głównie tatrzańskie, zabytki architektoniczne, martwe natury, zwłaszcza kwiaty. Tworzył też zróżnicowane stylistycznie, wnikliwe portrety. Następnie zajął się grafiką (techniki trawione, autolitografia).
W jego dziełach można dostrzec silne oddziaływanie impresjonizmu, symbolizmu oraz w końcowym okresie – koloryzmu. Jego prace cechuje finezyjna kreska, delikatna kolorystyka i dbałość o detale. Jego twórczość jest zaliczana do najwybitniejszych zjawisk artystycznych w sztuce polskiej przełomu XIX/XX w.